Napels 2022

Enkele weken voor het vertrek van de jaarlijkse voetbalreis in 2020 moesten we deze reis helaas annuleren als gevolg van de corona richtlijnen. Ook in 2021 kon de reis geen doorgang vinden, maar dit jaar mocht er eindelijk weer gereisd worden. Dat was ook duidelijk te merken aan het aantal aanmeldingen, want met maar liefst 102 mannen zijn we op zaterdag 9 april vertrokken naar Napels!

Om 8:30 stonden de bussen van Van Dijk klaar om ons naar Schiphol te brengen. Een klein groepje was al vooruit gereisd op 'verkenningstocht' en voor de andere deelnemers was het meestal meteen weer een leuk weerzien. Handen schudden, een klop op de schouder en uiteraard meteen een gezellig praatje. De diversiteit van de deelnemers (van 20 tot 75 jaar) is juist een van de leukste dingen van de voetbalreis.

Ondanks een fiks hagelbuitje verliep de busreis voorspoedig en waren we dus ook tijdig op Schiphol. Ook het inchecken verliep voorspoedig omdat niemand deze keer zijn paspoort was vergeten en zelfs iedereen had zijn eigen paspoort mee. Dat gaf menig deelnemer alvast de tijd om een biertje te drinken in een van de gelegenheden op de luchthaven.

Zonder verdere vertraging zijn we rond half vier aangekomen in ons hotel. Hier hebben we direct ondervonden dat het lastig is om afspraken te maken met Italianen want ipv de beloofde koude flesjes bier, kregen we kleine limonadeglaasjes met iets dat weinig weg had van bier...

Daardoor konden we de welkomstborrel wel lekker kort houden en snel in verschillende groepjes uitwaaien om even door de stad te wandelen of op een terrasje te genieten van het mooie weer. Napels is een drukke chaotische stad, dus ook de eerste reacties waren erg divers. Het ging van 'Gaaf! Echt een stad die leeft!' tot 'Wanne kneut hier...'

Rond half acht zijn we aan tafel gegaan bij restaurant Transatlantico aan het haventje van Napels. Een erg sfeervol restaurant op een van de mooiste plekken van Napels. Toen iedereen zijn plekje gevonden had, heeft onze voorzitter even een welkomstwoordje gedaan waarna er al een luid applaus volgde en er uit volle borst werd gezongen. Dat deed menige Italiaanse ober wel even de wenkbrauwen fronsen, zijn ze kennelijk niet echt gewend daar. Het eten was top en het gezelschap nog beter.

Na afloop van het diner zijn de meesten nog wel even met een groepje het uitgaansleven van Napels gaan ontdekken. Dat is over het algemeen anders dan in andere grote steden. De meeste horeca gelegenheden zijn hele kleine kroegjes waarbij de meeste bezoekers zich buiten op straat begeven. Toch wist iedereen zich kostelijk te vermaken tot in de vroege uurtjes.

Op zaterdagochtend mochten we toch wel weer tijdig aan het ontbijt zitten want om kwart over tien begon het programma alweer. Een wandeling van ruim een kilometer naar het vertrekpunt voor de fietstocht. Helaas had het organisatiecomité niet duidelijk vermeld dat het meeste omhoog wandelen was, waardoor een aantal volledig uitgeput aankwam en niet meer aan het fietsen zijn toegekomen.

Het was wel een gaaf gezicht om al die fietsen bij elkaar te zien en nadat iedereen even de bel getest had, konden we in groepjes van ongeveer 15 personen vertrekken voor de fietstocht. Napels is op zijn zachts gezegd niet echt een fietsstad... De kasseien van Parijs-Roubaix en het klimmetje van Alpe d'huez zijn kinderspel bij een fietstochtje door Napels. Mede door door kwaliteit van een aantal fietsen bleek het lastig om iedereen voor de tijdslimiet te laten finishen. Toch werd er over het algemeen weer enorm veel gelachen en hebben we ook de mooie kant van Napels kunnen zien. Mooie pleinen, gebouwen en boulevard. Maar eigenlijk was de grootste bezienswaardigheid zo'n 100 man op krakkemikkige fietsen door een stad te zien ploeteren waar eigenlijk niemand fietst. De Italianen keken hun ogen uit en we zijn dus continue op de foto en film gezet.

Rond één uur zijn we in de bus gestapt in de richting van het stadion, maar niet voordat we op de trappen van een gebouw nog even een groepsfoto hebben kunnen maken, waarmee we de wegwijs hebben behaald.

Vlak bij het stadion stond er een broodje en drankje klaar en werden de toegangskaarten (op naam) uitgereikt. In de rij voor het stadion was het publiek al goed te horen en de sfeer zat er goed in. Napoli trad aan tegen Fiorentina en bij winst zouden zij de koppositie in de serie A overnemen van AC Milan. Napoli staat bekend om hun gepassioneerde supporters en dat was in het stadion goed te merken. In een volle bak werd er continue gezongen en werd het uitvak uitgedaagd. Natuurlijk konden wij het Italiaans niet verstaan, maar werden de klanken verbasterd tot Hollandse woorden of namen, zodat we net zo hard mee konden zingen (en lachen). Napoli kwam in de eerste helft nog achter met 0-1 maar bij de gelijkmaker van Dries Mertens barstte het stadion uit zijn voegen (voor zo ver deze bouwval nog voegen had). Helaas had Fiorentina een gouden wissel en kwam op 1-2 en later 1-3. Napoli wist ongeveer 10 minuten voor tijd nog wel aan te sluiten met de 2-3 maar dat bleek ook de einduitslag. Jammer van de uitslag, maar het was in elk geval een enerverende wedstrijd met veel doelpunten!

Na afloop hebben we kunnen genieten van de logistieke uitdagingen die Napels kent na afloop van een wedstrijd. Uiteindelijk toch weer veilig in de binnenstad aangekomen waar we even konden opfrissen in het hotel en we daarna rond 19:30 mochten verzamelen bij Club Rosolino. De club was volledig gereserveerd voor ons en het zag er allemaal piekfijn uit. Iedereen zocht een plekje aan een tafel, alleen onze eigen DJ Maxx liep direct naar de DJ booth om even kennis te maken met de twee Italiaanse DJ's.

Tijdens het drie gangen diner trad de Italiaanse Elena Vittorio nog op. We hadden wel een beetje de indruk alsof ze ook de vis verkocht op de markt met haar stemgeluid, maar dankzij de bijdrage van verschillende Businessclub leden werd het een erg vermakelijke vertoning.

Maar toen Max het initiatief overnam van de Italiaans DJ's werd het pas een echt topfeestje! Met een geleende telefoon (waarvan de pincode nu algemeen bekend is) kreeg Max iedereen al dansend en hossend op de vloer. Met echte 'kneiters' als 'Het Wijchens Lied' en 'Ons moeder zeej nog' werd het een onvergetelijke avond waar we met z'n allen enorm van genoten hebben. Dank voor deze spontane bijdrage, Max!

De echte liefhebbers zijn na twaalven nog ondergedoken in een van de vele Napolitaanse kroegjes en konden in de kleine uurtjes moe maar voldaan weer terug keren naar het hotel.

Voordat de bus op maandag weer vertrok naar de luchthaven konden we op eigen gelegenheid nog even door Napels slenteren voor een souveniertje of een echte Italiaanse espresso in een van de vele koffiebarretjes. Een aantal zijn nog met treintje op het hoogste punt van Napels geweest om van het prachtige uitzicht te genieten. Ook werden er verschillende elektrische stapjes gehuurd om hiermee door de stad te racen.

Tijdig aangekomen op de luchthaven kregen we weer te maken met een stukje echte Italiaanse efficiëntie want het inchecken verliep enorm traag. Het was ook nog eens erg druk hetgeen tot gevolg had dat we ternauwernood compleet aan boord van het vliegtuig zaten. Gelukkig kreeg onze laatste passagier wel een luid applaus toen deze het vliegtuig betrad.

Rond 21.00 uur waren we allemaal weer veilig in Wijchen. Alle reacties waren ronduit lovend en erg enthousiast dus we kunnen bijna niet wachten om volgend jaar weer een nieuwe reis te ondernemen!  Rest ons nog wel even Rob Schilten van Reisbureau De Planeet te danken voor de gratis organisatie en alle zorgen rondom deze reis. Het is echt geen kleinigheidje om alles goed te laten verlopen voor een gezelschap van maar liefst 102 deelnemers. Het was weer geweldig!

 

https://www.bcawc.nl/write/Afbeeldingen1/PHOTO-2022-04-13-10-35-11.jpg?preset=content